دیر زمانی است از رویه ی فعلی زندگیم راضی نیستم. اوقات بیهوده گذراندن و هرچه بادا بادی عمر تلف کردن. تصمیم گرفتم تغییری در روش زندگی ام ایجاد کنم. به دنبال نداشته هایم بروم و به جای اینکه گذشته خویش را ملامت کنم، آینده ی زیباتری برای خود بسازم. به جای تاثیر پذیری مطلق، کمی هم تاثیر گذار باشم. با اندیشه، خویش را پرورش دهم و تفکر را سرمشق خود قرار دهم.
در ابتدای راه، مطالعه ، تماشا و سپس اندیشیدن و مباحثه درباره آن را برای شروع انتخاب کردم و با ایجاد این وبلاگ قدم در راه گذاشتم.
امیدوارم با همیاری شما بستری مناسب برای بحث و اندیشه و ارتقای خودمان مهیا شود.
در ادامه مطرح کردن چند نکته را خالی از لطف نمی دانم:
1. در ابتدا پیشنهاد یک وبلاگ گروهی با همین مضمون را به دوستم محمد دادم. اصلن این شد که اوپا شکل گرفت. محمد ترجیح داد با اوپا نباشد. اوپا در ذهن من بر اساس تفکر جمعی و گروهی شکل گرفت، بنابراین اوپا منتظر پیوستن محمد و حتی شما دوست عزیز به این حرکت جمعی می ماند.
2. آن زمان که به فکر انتخاب اسم بودیم، از بین پیشنهاد های مختلفی که بیشتر آنها به ثبت رسیده بود، اوپا را برگزیدیم. اساسن جمله هایی که در توضیحات از دکتر شریعتی بیان شده است جرقه ای برای اسمی که تاکنون نشنیده بودم، بود. گرچه جملاتی که درباره ی اوپا نوشته شده زیباست، اما اوپا فقط یک اسم است مثل اسامی دیگر.
3. این وبلاگ برای چیزی غیر از آموختن ایجاد نشده است. ممکن است اندیشه های ما در نظر شما ساده یا فاقد مبنا بیاید، ولی در نظر داشته باشید اندیشه ها در این وبلاگ نه برای ابراز وجود که برای تکامل و شکل گرفتن بیان می شود. بنابراین اگر نمی دانید و دوست دارید بدانید، به ما بپیوندید و اگر می دانید راهنمای ما باشید. امیدوارم به تلاش ما برای دانستن احترام بگذارید.
4. بخشی از این متن و حتی همین جمله لفظ قلم نگاشته شد، حمل بر چیزی غیر از رام کردن ذهنم بدینگونه نشود، شاید در مطالب بعدی این گونه ننویسم.
5. به اوپا فرصت دهید و کمکش کنید.
چه باحاله این اوپا!
پاسخحذفهمه چی داره!
اصلا با اون وبلاگ روزنوشت قابل مقایسه نیست.
امیدوارم موفق باشید. و کمتر دچار ناامیدی و افسردگی بشید.
راستی حدس می زنم وزن مطالب مربوط به زمینه ی فیلم سنگین تر بشه.